کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

دانستنی‌هایی در مورد تشنج کودکان


تشنج، تغییر ناگهانی فعالیت حرکتی در فرد است كه ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز بوده و در کودکان شایع است. یکی از شایع‌ترین انواع تشنج در کودکان تشنج ناشی از تب است که البته معمولا سرنوشت خوبی دارد، اما گاهی نیز به علت یک بیماری خطرناک مانند مننژیت (التهاب و عفونت پرده‌های مغزی) ایجاد می‌شود.



تشنج چیست؟

تشنج، تغییر ناگهانی فعالیت حرکتی در فرد است كه ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز بوده و در کودکان شایع است. یکی از شایع‌ترین انواع تشنج در کودکان تشنج ناشی از تب است که البته معمولا سرنوشت خوبی دارد، اما گاهی نیز به علت یک بیماری خطرناک مانند مننژیت (التهاب و عفونت پرده‌های مغزی) ایجاد می‌شود. تشنج ناشی از تب معمولا در کودکان ۱ تا ۵ سال رخ می‌دهد، هرچند گاهی قبل از یک سالگی یا بعد از ۵ سالگی هم دیده می‌شود. در برخی خانواده‌ها تشنج بسیار شایع‌تر بوده که به علت استعداد ژنتیک است.

تشنج ناشی از تب معمولا با افزایش سریع درجه حرارت بدن رخ می‌دهد. البته گاهی نیز کودک در ابتدا دچار تشنج شده و پس از آن والدین متوجه وجود تب در کودک خود می‌شوند.

 بعضی از والدین هیچ پیش فرضی درباره تشنج ندارند و حتی در صورت بروز علائم آن  متوجه نمی‌شوند. بنابراین به طور خلاصه به بعضی از علائم آن اشاره می‌شود:

در گروهی از بیماران هنگام تشنج ابتدا هوشیاری آنان از بین رفته، سپس دچار انقباضات عضلات می‌شوند که معمولا حدود ۱۰ تا ۳۰ ثانیه طول می‌کشد. در این زمان بعضی از بیماران دچار کبودی صورت (به اصطلاح سیانوز) یا انحراف چشم‌ها به سمت بالا و عقب می‌شوند. انقباضات باعث خم شدن و قوس برداشتن بدن می‌شود و پس از آن بیمار به طور متناوب دچار حرکات انقباض و انبساط عضلات می‌شود که به صورت لرزش‌های پرشی تند دیده می‌شود. در انتهای این علائم معمولا وضعیت تنفس بیمار به حالت قبل بازگشته و کبودی بیمار نیز از بین می‌رود. بیماران بزرگ‌تر در پایان ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شوند. پس از تشنج ممکن است بیمار دچار خواب آلودگی و بی‌حالی شود. آنچه ذکر شد کامل‌ترین و معمول‌ترین علائم تشنج به خصوص هنگام تب است وگرنه بسیاری از بیماران ممکن است این علائم را به صورت کامل یا بعضی از آنها را تجربه کنند.



هنگام تشنج چه کنیم؟

هنگامی که کودک دچار تشنج می‌شود به هیچ وجه استرس نداشته باشید. آرامش خود را حفظ کرده و كنار کودک خود بمانید. کودک را به یک طرف بخوابانید تا در صورتی که استفراغ کرد، مواد استفراغی باعث خفگی او نشود و لباس‌های او را آزاد کنید. در صورتی که قبلا پزشک برای کودک‌تان دارویی به منظور استفاده در هنگام تشنج (البته فقط به صورت مقعدی) تجویز كرده آن را با آرامش به کار ببرید. نیازی نیست دندان‌های کودک را از هم باز کنید، فقط مطمئن شوید زبان کودک تحت فشار نباشد. بعضی از والدین هنگام تشنج به خصوص در همراهی با تب سعی می‌کنند او را پاشویه کنند یا زیر آب سرد بگیرند. به یاد داشته باشید هیچ کدام از این روش‌ها موثر نیستند. بعد از توقف تشنج اگر کودک‌تان تب داشته باشد، می‌توانید از شیاف استامینوفن استفاده کنید. از آنجا که تشنج ناشی از تب گاهی ناشی از علل مهم و خطرناک است و همچنین به دلیل این‌که بعضی از علل تشنج‌های بدون تب مثل کمبود قند و کلسیم نیاز به درمان اختصاصی دارد، بلافاصله پس از بروز تشنج به اورژانس زنگ بزنید یا کودک را سریعا به نزدیک‌ترین بیمارستان برسانید.



چگونه از تکرار تشنج پیشگیری کنیم؟

پس از ترخیص از بیمارستان اگر دارویی برای کودک‌تان تجویز شده است به منظور پیشگیری از تکرار تشنج آن را همیشه و به موقع مصرف کنید. فراموش نکنید داروی کودک را در مهمانی یا مسافرت به همراه داشته باشید. اگر کودک‌تان دچار تشنج با تب بوده در سایر موارد تب (به هرعلتی) درمان اولیه شما باید کاهش تب با استفاده از تب‌برهایی مانند استامینوفن یا در صورت نیاز پروفن باشد. همچنین استفاده از پاشویه با آب ولرم بدون استفاده از الکل یا نمک نیز مفید است. فراموش نکنید در مواقع تب یا تشنج در مورد استفاده از داروهای خاص مانند دیازپام به صورت خوراکی یا مقعدی قبل از ترخیص، از پزشک کودک‌تان یک دستورالعمل بگیرید و مطمئن شوید روش استفاده از آن را به خوبی فرا گرفته‌اید.



ویدیو مرتبط :
تشنج(کودکان)

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دانستنی هایی در مورد یبوست کودکان



 

 

دانستنی هایی در مورد یبوست برای مادرها

 

برخی از والدین فكر می‌كنند كه شكم كودك‌شان باید هر روز كار كند، در صورتی كه این تفكر چندان صحیح نیست! تعداد دفعاتدفع، به‌اندازه سهولت تخلیه آن اهمیت ندارد. به عبارت دیگر، در صورتی كه فرزند شما به‌راحتی، مدفوعی نسبتا نرم را تخلیه می‌كند، دچار یبوست نیست؛ حتی اگر این دفع، هر چند روز یك‌بار اتفاق افتد.

 

افزایش یبوست در كودكان


برخی از والدین فكر می‌كنند كه شكم كودك‌شان باید هر روز كار كند، در صورتی كه این تفكر چندان صحیح نیست! تعداد دفعات دفع، به‌اندازه سهولت تخلیه آن اهمیت ندارد. به عبارت دیگر، در صورتی كه فرزند شما به‌راحتی، مدفوعی نسبتا نرم را تخلیه می‌كند، دچار یبوست نیست؛ حتی اگر این دفع، هر چند روز یك‌بار اتفاق افتد.

 

به گفته متخصصان بیشترین علل ایجاد‌ بیماری یبوست، با شیوه زندگی مرتبط است و از نوع عملكردی است. یبوست عملكردی، یعنی یبوستی كه به‌ علت مجموعه‌ای از عوامل رفتاری و رژیم غذایی و حتی روانی به‌وجود می‌آید. در این نوع یبوست كه با وجود پیگیری‌ها و اقدامات پزشكی، دلیل خاصی مبنی بر نقص یا مشكلات جسمانی برای یبوست كودك یافت نمی‌شود، اما نگه داشتن مدفوع سبب ایجاد یبوست در كودك می‌شود. احتباس مدفوع، سبب باز‌جذب آب آن از روده و خشك‌تر شدن آن می‌شود و مشكل را شدیدتر می‌كند. اغلب اطفال، در دوره‌ای دچار یبوست می‌شوند ولی معمولا این دوره‌ها كوتاه‌مدت بوده و درمان‌های ساده و معمولی كفایت می‌كنند.

 

علایم یبوست


تغییر در عادات غذایی، مثلا تبدیل رژیم به سمت غذاهای افراد بالغ، مصرف مقادیر قابل توجه از شیر گاو خصوصا در اطفال زیر 2‌سال، همچنین عدم ‌مصرف مقادیر كافی مایعات، خصوصا آب در طول فعالیت‌های فیزیكی یا در مناطقی كه هوا گرم است و نیز بی‌توجهی به نیاز بدن به اجابت مزاج مثلا در اثر بازیگوشی مفرط كودك و تنبلی تدریجی روده‌ها، تغییر محل زندگی یا مسافرت، به‌ هم‌خوردن نظم طبیعی و روزمره زندگی، شروع تحصیل، مصرف بسیاری از داروها و... از علل یبوست در كودكان است‌. یبوست می‌تواند باعث دردهای قولنجی (‌كرامپی‌) ناشی از عبور سخت مدفوع، باد كردن شكم و حتی تهوع شود، همچنین وجود رگه‌هایی از خون روشن در اثر ایجاد شقاق مقعدی‌(‌فیسورآنال‌) نیز از دیگر علایم یبوست به شمار می‌رود كه اغلب با درمان مناسب، برطرف خواهد شد.

 

در برخی موارد، به دلایلی كه بسیاری از آنها هنوز ناشناخته‌اند، یبوست كودك برطرف نشده و به گونه‌ای می‌شود كه محتاج درمان خواهد بود؛ این حالت را یبوست مزمن می‌نامند. مشخص‌ترین علامت این حالت، دفع مشكل و دردناك مدفوع است. معمولا با عبور مدفوع این درد برطرف می‌شود، تا بار دیگر كه مجددا نیاز به دفع باشد كه این سیكل تكرار خواهد شد. شدت این دردها می‌تواند به حدی باشد كه كودك را از انجام اجابت ‌مزاج تا مدت‌ها منصرف كند! از دیگر علل یبوست مزمن می‌توان به‌وجود شقاقی در اطراف مقعد‌(‌فیسور‌) اشاره كرد كه باعث دردناكی حركات روده‌ای می‌شود و طفل را از انجام اجابت مزاج بر حذر می‌دارد؛ این مسئله نسبتا شایع بوده و به مرور زمان با تشدید یبوست شدیدتر هم می‌شود.

 

ناخوشی‌های خفیف و گذرا با اختلال تغذیه‌ای، تب و كاهش یا از بین‌ رفتن فعالیت‌های فیزیكی‌(كه عادات طبیعی روده را بر هم می‌زنند)، مشكلات روحی و خلقی یا یادگیری كه توالت كردن را با اشكال مواجه می‌كنند و دعوا كردن كودك به خاطر اجابت مزاج نیز از جمله علل یبوست مزمن هستند. تغییر محیط، برای مثال رفتن به مدرسه و ترس از توالت آنجا یا ناتوانی در تمیز كردن خود و نداشتن فرصت كافی برای اجابت مزاج نیز از جمله علل این مشكل به شمار می‌روند.

بزرگ‌شدن و اتساع شكم، عدم ‌دفع گاز، ‌وجود خون در مدفوع، تغییر قطر مدفوع، اختلال در وزن‌گیری و تاخیر رشد، علامت‌هایی هستند كه در صورت وجود آنها باید كودك را حتما نزد پزشك برد تا علت یبوست بررسی شود. در واقع یبوست اگر در بسیاری موارد علت عضوی ندارد اما می‌تواند نشانه یك بیماری باشد. بیماری‌های نخاع، بیماری‌‌های گوارش، كم‌كاری تیروئید و غیره می‌توانند با علامت یبوست خود را نشان دهـنـد. یـكـی از نكات مهم برای رد برخی از بیماری‌های مهم گوارشی و عصبی در كودكان دانستن زمان دفع نخستین مدفوع دوران نوزادی است.

 

بنابراین یكی از سئوالات مهمی كه پزشك از والدین می‌پرسد، زمان نخستین دفع در دوران نوزادی است. در واقع در موارد اندكی به‌ طور مادرزادی، انتهای روده فاقد عصب است و به ‌همین سبب روده حركات كافی برای عبور مواد دفعی را ندارد. در چنین بیمارانی همان دفع اولیه در دوران نوزادی، دچار اختلال و تاخیر می‌شود. این بیماری كه هیرشپرونگ نام دارد، نیازمند مداخله و درمان زودهنگام است.

 

اما به‌عنوان یك اصل كلی هرگاه یبوست همراه اتساع شكم و عدم‌ دفع گاز یا نفخ شدید باشد یا با درد حاد شكمی همراه باشد، به‌عنوان یك وضعیت اورژانس پزشكی تلقی می‌شود و حتما به سرعت باید بررسی شود.

 

عوارض یبوست


یكی از مهم‌ترین عوارض ناشی از یبوست، بزرگ شدن قطر روده‌هاست كه سبب ماندن بیشتر مدفوع و كاهش حركات دفعی روده‌ها می‌شود. حتی گاهی در موارد نادر سبب سوراخ شدن روده می‌شود. یـكـی دیـگـر از عـوارض شـایـع یبوست مزمن، بی‌اختیاری دفع مدفوع است كه با آلوده شدن لباس زیر می‌تواند سبب جلب توجه والدین شود. از عوارض دیگر یبوست به‌خصوص در دختر بچه‌ها، عفونت‌های مكرر دستگاه ادراری است كه با درمان یبوست بهبود می‌یابد. افزایش فاصله دفع، اغلب منجر به بی‌اشتهایی، استفراغ و نفخ زیاد نیز می‌شود كه در كودكان با سنین كمتر، بی‌قراری، تحریك‌پذیری و كم‌شدن اشتها را به‌دنبال دارد. بیشتر موارد یبوست در كودكان با تغذیه صحیح كودك و توجه به مسایل روحی- روانی وی قابل درمان است.


بنابراین مهم‌ترین اصل در پیشگیری از یبوست مزمن، برطرف كردن علت حاد آن است. اضطراب و عجله برای دفع در كودك و سایر مسایل روانی یكی از مهم‌ترین علت‌های ایجاد یبوست است. ایجاد كردن یك الگوی منظم برای دفع در كودك، می‌تواند این مسئله را تا حد زیادی حل كند. چنین برنامه منظمی به‌تدریج الگوی دفعی كودك را تنظیم می‌كند. مصرف داروهای ملین حتما باید با تجویز پزشك باشد. قطع این داروها بدون نظر پزشك و پس از گرفتن پاسخ اولیه نیز یكی از خطاهای شایع والدین است كه سبب بازگشت یبوست می‌شود.

 

منبع:مجله مادران