برقراری ارتباط و رفتار صحیح با نوجوان

والدین در سنینی که فرزندشان به نوجوانی  می رسد با مسائل و مشکلاتی رو به رو می شوند که قبلا وجود نداشته است. بنابراین برای برقراری ارتباط و رفتار صحیح با نوجوان بایستی قبل از هرچیز با خصایص و ویژگی های طبیعی وی آشنا شد.

1- دوستان خود را باهوش تر از والدین می دانند: غالبا ظرفیت هوشی نوجوانان به سطح بسیار بالایی می رسد و سوالات کلیدی و پایه ای که در بسیاری از موارد والدین و دبیران قادر به پاسخ دادن آنها نیستند، به ذهنشان می رسد. اگر سخنی از دوستان خود بشنود، ممکن است آن را عین حقیقت تلقی کند، در حالیکه همان گفته از طرف والدین پذیرفته نمی شود. این حالت در اواخر بلوغ ( 18 تا 21سالگی ) برطرف می شود.

 2- کم حوصله می شوند: نوجوانان نسبت به اکثر موضوعاتی که والدین علاقه  نشان می دهند، تمایلی ندارند و از انجام کارهایی که برایشان اهمیتی ندارد، گریزانند و کم حوصله می باشند.

  3- محدودیت ارتباط ها: فرزندتان، زمانی درباره همه چیز با شما سخن می گفت، وقتی به سن بلوغ می رسد، حرف کمتری برای گفتن با شما دارد. او به پرسش های شما خیلی کوتاه و فشرده پاسخ می دهد و دیگر رازهایش را با شما در میان نمی گذارد و در صورت پافشاری و اصرار شما، این فاصله بیشترخواهد شد.

 4-تمایل به تنها بودن درمنزل و داشتن حریم خصوصی : نوجوانان تمایل دارند بیشتر وقت خود را در اتاقشان به تنهایی بگذرانند( اگر امکانات خانواده اجازه بدهد، نوجوان بایستی اتاق مستقل داشته باشد.) هیچگاه سرزده وارد اطاق او نشوید مگر اینکه دلیل منطقی و محکمی داشته باشید.

 5- استقلال طلب: نوجوان دوست دارد همانند بزرگسالان با آنها رفتار شود( هرچند که ممکن است رفتار بچه گانه داشته باشد). برای اینکه بدانید چه نوع رفتاری با این خواسته آنها مغایرت دارد، کافی است این چنین تصور نمایید که شما و فرزندتان به عنوان دو همکار بسیار صمیمی در یک اداره مهم کار می کنید و در عین حال مدیر ان اداره شما هستید. در ضمن بایستی هزینه های نوجوان را به صورت هفته ای یا ماهانه قبل از اینکه او درخواست کند در اختیار وی قرار دهید.
 
6- عصبانی و سرکش :  در مجموع تمایل به استقلال، ظرفیت هوشی بالا، قبول نداشتن منش و افکار والدین، تغییرات فیزیکی و مغایرت واقعیت ها با ایده آل های نوجوان باعث حساسیت، زودرنجی، عصبانیت و سرکشی نوجوان می شوند.
 
7-افزایش تاثیرپذیری از دوستان: نوجوانان بسیار تحت تاثیر گروه های هم سن و سال خود هستند و به همین دلیل به سرعت در میان آنان مد لباس، مو، و حتی رفتارهای خاصی همه گیر و رایج می شود. هسته اولیه این چنین تغییرات و الگوهایی بسیار پیچیده می باشد و با زور و محدودیت نمی توان مانع این تغییرات شد، مگر اینکه زمینه و امکانات کافی برای فعالیت های اجتماعی و پیشرفت برای نوجوانان فراهم شود.

8- کاهش علاقه به درس : معمولا در سنین بلوغ افت تحصیلی مشاهده می شود و یکی از علل اصلی آن ورود به فعالیت ها و موقعیت های جدید به زندگی نوجوان است. تغییر سیستم آموزشی به یک روش کارآمد و پویا و مشخص کردن آینده ای روشن برای تحصیل کرده ها، مهمترین راه حل این ویژگی است.

 9-  گریزان بودن از کار: نوجوان از انجام کارهایی که مورد علاقشان نیست( خصوصا کارهای منزل) سر باز میزنند و در مقابل تا دلتان بخواهد می توانند به گردش بروند، ساعت ها پشت کامپیوتر بنشینند، یا با دوستان دائما در مکالمه تلفنی باشندو ... تهیه و اجرای یک جدول زمان بندی با همکاری خود نوجوان می تواند بسیاری از این مشکلات را مرتفع کند.

 10- مصرف بی رویه : نوجوان بدون توجه، تصور می کند بر روی گنج نشسته است و چیزی به نام اسراف و صرفه جویی وجود ندارد. آشنا کردن وی با وضعیت اقتصادی خانواده و مشورت با او و مسئولیت دادن به نوجوان در رابطه با صرف برخی هزینه های خانواده، می تواند کمک کننده باشد.

منبع:  tebyan.net

ویدیو مرتبط :
راه های برقراری ارتباط با مردان را بدانیم

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رفع خجالت کودک با هشت رفتار صحیح

 

کمکش کنید احساساتش را بیان کند کودکان خجالتی از اینکه مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، ترسان اند اضطراب ناشی از این موضوع سبب بروز حس حقارت در آنها می شود. لازم است به طور مرتب به حرف های کودک و چیزهایی که از اطرافیان شنیده گوش کنید.به او اعتماد به نفس بدهید.هرچه شما بیشتر با او صحبت کنید، برقراری ارتباط با دیگران نیز برای او راحت تر خواهد شد.

از انگ زدن به کودک پرهیز کنید از گفتن جملاتی نظیر «او را ببخشید،کمی خجالتی است!» خودداری کنید. بیان چنین جملاتی سبب می شود کودک شما گمان کند دچار مرضی درمان ناپذیر است و خجالتی بودن جزو ذات اوست. بیان این جملات حتی توجیهی برای او می شود تا نخواهد تغییر کند و از هر موقعیت اجتماعی که برایش سخت است، بگریزد.

از خجالتی بودن او در جمع حرفی به میان نیاورید کودکان خجالتی در برابر حرف های اطرافیان بسیار حساس اند. حرف زدن در مقابل او با مادر دوستش تنها وضعیت را وخیم تر خواهد کرد. کودکان خجالتی بیش از قضاوت های منفی به قضاوت های مثبت محتاج اند.

او را مجبور به برقراری ارتباط نکنید تشویق کردن کودکان خجالتی برای پیوستن به دیگران تنها وضعیت را بدتر می کند. باعث می شود این حس به کودک منتقل شود که والدین او را نمی فهمند و او بیشتر در خود فرو می رود و منزوی می شود. کنار آمدن با خجالت باید به تدریج و به آرامی صورت پذیرد.

حامی خجالت او نباشید ثبت نام نکردن کودک در کلاس ورزش به این بهانه که او خجالتی است، موضوع را اسفناک تر از آن چیزی می کند که هست. ترس والدین به کودک القا می شود و همین امر سبب ترس او و خجالتی تر شدنش می شود. باید اجازه داد کودک با مشکلاتش کنار بیاید و جایگاهی در میان دیگران برای خود باز کند. مراقب نکته ای دیگر نیز باشید. خجالتی بودن نباید ادب را از کودک بگیرد. وقتی جایی می روید یا با کسی روبه رو می شوید، از او بخواهید سلام کند یا بابت کادویی که دریافت کرده تشکر کند.

از او بخواهید برایتان شعر بخواند در خانه، خاله بازی کنید. اجازه بدهید در قالب یک بازی صحنه های زندگی واقعی تکرار شود. این نوع بازی ها اضطراب او را کم کرده و سبب صمیمی شدن او می شود. خواندن شعر یا تئاتر بازی کردن سبب می شود به مرور اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند.

برای او ارزش قایل شوید در پی هر پیشرفت کوچکی او را تحسین کنید. کودکان خجالتی همیشه فکر می کنند دیگران در مورد آنها بد قضاوت می کنند. پس هر بار کار درستی انجام می دهد، او را تشویق کنید. مثلا بگویید «من به تو افتخار می کنم. تو توانستی از ترست فاصله بگیری.»، «چه قدر شجاعی!» و ... این امر سبب می شود حس عشق در او جان بگیرد.

نگذارید منزوی شود لازم نیست برایش تولد بگیرید و تمامی دوستان را دعوت کنید. او را مجبور نکنید به تولد دوستانش برود و در جمعی از بچه ها حاضر شود.معمولا کودکان خجالتی ترجیح می دهند فقط با یک نفر بازی کنند. سعی کنید کودکی که به عنوان هم بازی برای او انتخاب می کنید کوچک تر از او باشد تا بتواند بر وی تسلط یابد و اعتماد به نفس پیدا کند. در صورتی که بیش از حد خجالتی شده او را پیش یک روان شناس ببرید و مشورت کنید.

منبع : روزنامه مردم‌سالاری