کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
بازی؛ بهترین مربی کودک
کودک از طریق بازی یادگیری را میآموزد و در این راستا بازی، بهترین مربی کودک است.
بازی نقش بهسزایی در بهداشت و روان آینده شخصیتی کودک دارد و در این راستا بازی نمایاندن واقعیت بر اساس شخصیت خود کودک و پیرامون وی است.
به کودک از طریق بازی میتوان مقررات را آموزش داد، چرا که در بازی ناسازگاریهای کودک و نابسامانیهای او ساماندهی میشوند و کودک در این راستا به درک مفاهیم از طریق اندیشه و عقل و پذیرش انضباط میرسد.
بازی تعریف مشخصی ندارد، چرا که بازی هدف خاصی را در خارج از خود نداشته و هدف اصلی در داخل خود بازی است، در حالی که مثلاً در کار هدف خارج از آن است و در این راستا کار میتواند خوشایند و یا ناخوشایند باشد، چرا که تأمین منابع مالی از آن طریق یکی از اهداف انجام کار است، ولی در بازی شادی و خوشحالی هدف اصلی بازی است و به این دلیل همیشه برای کوک لذتبخش خواهد بود و جذابیت بازی به دلیل نبود کشمکش و پرخاشگری زیاد است.
شخصیت کودک به واسطه این دو دسته قابل مشاهده خواهد بود و اضطراب و نگرانیهای فرد مشخص میشود، چرا که کودک با توجه علاقه شخص و تمایلات خود به انتخاب بازی میپردازد و شخصیت درونی خود را بروز میدهد.
اسباببازی نیز باید متناسب با جنس و سن کودک انتخاب شود که اهتمام به این امر به اطلاعات والدین از نحوه کاربرد اسباببازیها بستگی دارد.
بازی در کودکان به رشد هوش نیز منجر میشود و در این راستا کودکانی که فاقد هرگونه اسباببازی هستند از همسن و سالهای خود به لحاظ شناخت و هوش از آنها عقب هستند، چرا که تحقیقات نشان میدهد کودکانی که در مدرسه با مشکلات یادگیری مواجه میشوند از اسباببازی کم با تنوع و پیچیدگی ناچیزی برخوردار بودهاند.
والدین باید بپذیرند بازی از عوامل اساسی رشد هوش کودک است، چرا که کودکان پیشدبستانی به مرحله منطقی و انتزاعی نرسیده و از طریق بازی عوامل یادگیری و ورزش دادن، توانایی کودک و تبدیل تواناییهای بالقوه به بالفعل شدن کودک را ایجاد میکند.
کودک از طریق بازی به 3 نوع یادگیری اساسی از جمله یادگیری درباره خود که منجر به خودپنداری مثبت و احساس شایستگی در خود، یادگیری درباره دیگران که منجر به توسعه آگاهی خود نسبت به جهان و پیرامون دیگر، یادگیری حل مسئله که آگاهی از چگونگی انجام کارها را به دنبال دارد، میتواند دست پیدا کند.
با بازی شجاعت، مهر، محبت و خشم نیز از موارد قابل درک است و به طول کلی شخصیتپروری هر انسانی در گرو یادگیری و کسب مهارت شده و به کار بردن حواس او شکل میگیرد.
از دیگر تأثیرات بازی رشد اجتماعی کودک است که در این راستا کودک نحوه ارتباط با دیگران را میآموزد و چون هر بازی قاعده خاص خود را دارد انضباط و از همه مهمتر سازگاری با جمع و فراگیری این نکته که همیشه با زورگویی و خشم نمیتوان به خواستههای خود رسید، از نکات مهم پذیرش کودک از راه منطقی را میتوان بیان کرد.
از دیگر تأثیرات بازی میتوان به رشد اخلاقی و رشد حسی آن اشاره کرد.در رشد اخلاقی راستگویی، درستکاری، عدالت و مسئولیتپذیری از عوامل تولید شده آموزش از طریق این رشد برای کودک است که بازی دزد و پلیس یکی از بارزترین بازیهای اجتماعی است و در رشد حسی کودک به تقویت اعصاب و قلب از طریق بازی میشود.
والدین باید ضمن ایجاد امکانات بازی به شکل صحیح و منایب و علمی، خود نیز با کودک خود به بازی بپردازند، به گونهای که خود را کودک فرض کنند و در این راستا والدین نباید نظر خود را به کودک تحمیل کنند، بلکه باید اجازه دهند کودک با توجه به علاقه خود بازی را برگزینند.
ویدیو مرتبط :
کلیپی از کتک خوردن کودک توسط مربی بیرحم تو مهد کودک.
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
اهمیت بازی در رشد عاطفی - اجتماعی کودک
بازی در تقویت جسم و روح کودک تأثیر زیادی دارد. او در بازی با سایر کودکان، چگونگی ایجاد ارتباط با آنان را یاد می گیرد، دیگران را بهتر می شناسد و از خود نیز شناخت بهتری پیدا می کند. بازی، عواطف و احساسات کودک را بیدار می کند و او را به سوی زندگی اجتماعی و قبول مسئولیت ها راهنمایی می کند.
کودک از طریق بازی، احساسات خود را بیان می کند. از راه بازی کودکان، می توان به ترس ها و نگرانی های آنان پی برد. کودک از طریق بازی یاد می گیرد که چگونه در استفاده از وسایل بازی با دیگران شریک شود و حسّ تعاون و احترام به دیگران را در خود تقویت کند.
کودک در بازی، چگونگی رعایت مقرّرات را از طریق نقشی که در بازی باید انجام دهد یاد می گیرد. همچنین می آموزد که حقوق دیگران را رعایت کند.
کودک از طریق نقش هایی که در بازی به عهده می گیرد، شخصیّت خود را آشکار می سازد و علاقه ها و انگیزه های خود را نشان می دهد و نقش واقعی خود را پیدا می کند.
کودک با بعضی از بازی ها مانند لباس پوشاندن به عروسک، غذا پختن، بچّه داری کردن، رنگ آمیزی عکس ها، خرید کردن، جواب دادن به تلفن و... به تمرین نقش خود و مسئولیت ها در بزرگسالی مشغول می شود.
در زمینه ی بازی کردن کودکان به نکته های زیر توجه کنید:
در بازی بچه ها به طور مستقیم دخالت نکنید تا بازی بتواند در رشد همه جانبه کودک مؤثّر باشد. کودکان را در بازی کردن آزاد بگذارید تا با روشی که دوست دارند بازی کنند. اگر کودکان از شما خواستند که به عنوان داور در بازی آنان دخالت کنید، این نقش را قبول کنید؛ ولی به زور این کار را انجام ندهید. در صورتی که کودکان با سهل انگاری وسایل بازی را خراب کردند فوراً وسایل جدید برای آنان نخرید تا کودک نسبت به وسایل خود احساس مسئولیت کند.
وزارت آموزش و پرورش ایران