کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

این کودکان مشکل جنسی پیدا می کنند؟


شایلو، دختر آنجلینا جولی و برد پیت لباس ها ی پسرانه به تن میکند و میخواهد که همه «جان» صدایش کنند. اما آیا چنین نشانه هایی تنها بیانگر شیطنت پسروار او هستند یا می توانند آغازی برای مشکلات جنسی باشند؟

 
 
 

صبح بخیر: شایلو، دختر آنجلینا جولی و برد پیت لباس ها یپسرانه به تن میکند و میخواهد که همه «جان» صدایش کنند. اما آیا چنین نشانه هایی تنها بیانگر شیطنت پسروار او هستند یا می توانند آغازی برای مشکلات جنسی باشند؟

شایلوی هشت ساله دیگر نمی خواهد دختر باشد، او نمی خواهد شایلو باشد و زمانی که برد پیت او را شایلو صدا می زند به میان حرف او پریده و می گوید: « من شایلو نیستم، من جان هستم». حالا دیگر تمام خانواده او را جان صدا می کنند و حتی در مراسم افتتاحیه فیلم اخیر مادرش، «ناشکسته»، نیز او کت و شلوار و کراواتی شبیه به برادرهایش، پکس و مدوکس، پوشیده بود. و رفتارهای پسروار او مدتی است که دارند بیشتر می شوند.

سال 2010 در مصاحبه با مجله «Vanity Fair» آنجلینا جولی گفته بود: « او می خواهد پسر باشد. موهایش را کوتاه کرده است. دلش می خواهد ظاهر و لباس هایش مثل پسرها باشد. فکر می کند مثل برادرانش است».

با کودکانی که مسئله جنسیت را به چالش می کشند چطور  باید برخورد کرد؟

دختران زیادی هستند که دوست دارند مثل پسرها رفتار کنند، لباس های پسرانه بپوشند و با اسباب بازی های آنها بازی کنند. اما وقتی کودکی می خواهد تبدیل به یکی از افراد جنس مخالف بشود چه؟ آیا این نشانه مشکلات هویتی و ناآرامی است؟ یا تنها بخشی از رشد طبیعی آنهاست؟

لیندا بلر، روانشناس و نویسنده کتاب «کودک خوشحال»، می گوید که نباید عکس العمل شدیدی نسبت به این مسئله نشان داد. این موضوع دلایل بسیار زیاد دیگری می تواند داشته باشد. برای کودکی مثل شایلو، این مشکل می تواند تنها ناشی از داشتن سه برادر در منزل باشد، هرچند که او دو خواهر نیز دارد. کودکانی که خواهر یا برادر بزرگتر از خود دارند، تمایل شدیدی به تقلید رفتار آنها دارند، به ویژه اگر او از جنس مخالفشان باشد. این یک مرحله طبیعی در زندگی بسیاری از کودکان است.

همچنین، چنانچه کودک در وضعیتی مشابه شایلو، جزء فرزندان میانی خانواده باشد، این مسئله می تواند ناشی از نیاز آنها به جلب توجه باشد. گاهی کودکانی که در خانواده های پرجمعیت زندگی می کنند به شدت دنبال راهی برای به دست آوردن توجه اطرافیان هستند. درنتیجه به هر رفتاری برای جلب توجه والدین دست می زنند.

علاوه بر این والدین باید توجه داشته باشند که کسب تجربه بخشی از روند رشد هر کودکی است. ذهن بسیاری از بچه های 3 تا 6 ساله درگیر مسئله جنسیت (مذکر و مونث) و مفهوم «پدر» و «مادر» است، و این درگیری ذهنی برای برخی کودکان بیشتر طول می کشد. اما این کاملا طبیعی است که این موضوع ذهن همه کودکان را به خود مشغول کند.

در مورد پسرانی که می خواهند مثل لباس های دخترانه بپوشند یا رفتارهایی که به عنوان رفتار دخترانه برداشت می شوند از خود بروز می دهند، وضعیت بدتر نیز میشود. زیرا والدین آنها حاضر به پذیرش این مسئله نیستند. زمانی که دختری رفتارهای پسروار از خود نشان می دهد، خانواده به راحتی با این مسئله کنار می آید و مشکل چندانی در این قضیه ندیده و تغییری در رفتار خود با کودک نمی دهد و شاید حتی خوششان نیز بیاید. اما وقتی پسری رفتارهای دخترانه از خود بروز دهد آنها عکس العمل نشان می دهند و چنین رفتاری را از او نمیپذیرند.

با کودکانی که مسئله جنسیت را به چالش می کشند چطور  باید برخورد کرد؟

یکی از موسسات خیریه که به خانواده هایی که کودکانی با مشکلات جنسیتی دارند کمک می کند، اعلام کرده است که بیشتر تماس هایی که با آنها گرفته می شود از طرف والدینی است که فرزند پسری با چنین مشکلی دارند. این مسئله بدین دلیل نیست که بیشتر پسران با چنین مشکلاتی دست به گریبان می شوند، بلکه بدین دلیل است که دخترک شیطانی که رفتارهای پسرانه دارد خیلی مشکل بزرگی به نظر پدر و مادرش نمی آید، اما پسری که با عروسک باربی بازی می کند وحشت بزرگی در والدینش ایجاد می کند.

اما طبق گفته بلر این نگرش می تواند برای کودک بسیار مخرب باشد و چیزی است که والدین باید تلاش بسیاری برای پذیرش آن داشته باشند. آنها باید صبر کنند و ببینند چه می شود. او می گوید: «عکس العمل من به پدر و مادرهایی که می گویند دخترم لباس پسرانه می پوشد یا پسرم پیراهن به تن می کند این است که می گویم بنگرید، بپذیرید و ببینید. چنانچه این کار را برای جلب توجه انجام دهند خود بخود برطرف خواهد شد، اگر از روی کنجکاوی باشد فرصت رفع این کنجکاوی را به آنها می دهید. و اگر واقعی باشد به آنها فرصت می دهید تا خود واقعیشان را بیابند». زیرا این رفتار ها می توانند نشانه مشکلات جدی جنسیتی باشند و ممکن است ناشی از دوجنسه یا همجنس گرا بودن او باشند.

چنانچه این نشانه ها برای چند سال ادامه پیدا کنند باید کودک را نزد مشاورانی برد که بتوانند به او در زمینه مسائل هویتی و جنسیتی کمک کنند. این مسئله به ویژه در زمانی که کودک به سن بلوغ نزدیک می شود اهمیت و جدیت بیشتری خواهد داشت. البته این را نیز در نظر داشته باشید که نباید بلافاصله در مقابل این مسئله عکس العمل نشان داده و بدین صورت توجه کودک را بیشتر به این مسئله جلب کنید. تا قبل از سن بلوغ نیاز چندانی به گرفتن مشاوره تخصصی در مورد این مسئله نیست و اگر چنین کاری می کنید بهتر است کودک را در روند مشاوره دخالت ندهید.

بلر می گوید: «موضوع را بپذیرید. لازم نیست هیچ کاری انجام دهید. چیز ترسناکی وجود ندارد. زیرا این روند کاملا تدریجی است و حتی اگر کودک نیاز به کنترل هورمون داشته باشد حداقل قبل از اقدام به این عمل باید  موضوع دو سال مورد بررسی قرار بگیرد. بدترین چیز عجله کردن است.این یک تصمیم بسیار بزرگ و اساسی است».

اما ادی دیویس، درمانگر جنس- روانی، می گوید چنانچه کودک یا نوجوان شما علائم بیقراری و افسردگی داشته باشد، والدین باید سریعا به دکتر مراجعه کنند. او می گوید: «کودکانتان را آنگونه که هستند بپذیرید اما چنانچه تا حدی خود را با جنس مخالف یکسان بداند که برای خودش یا خانواده ایجاد ناآرامی کند، طلب کمک کنید. این نشانه ها ممکن است شامل آسیب رسانی به خود، رفتارهای مخرب و یا افسردگی شوند».

اما مهمتر از همه این است که والدین به یاد داشته باشند که این رفتارها لزوما نشانه تمایلات همجنس گرایانه یا دوجنسه بودن فرزندشان نیستند. این کارها می توانند به دلیل کنجکاوی یا واکنش نسبت به خواهر و برادران یا خانواده باشند. آنها را بپذیرید و در نظر داشته باشید که شما با این که فکر می کنید شناخت کافی از کودکانتان دارید هنوز آنها را کامل نمی شناسید و شناخت آنها زمان خواهد برد. شما هم باید مانند آنجلینا جولی و برد پیت به کودکتان فرصت کافی بدهید تا خودش را بشناسد.


ویدیو مرتبط :
کودک آزاری، آزار جنسی سو استفاده جنسی از کودکان

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رفتارهای جنسی کودکان از کجا پیدا می‌شود؟


صحبت کردن درباره بعضی مسائل برای همه سخت است؛ کدام مسائل؟ مسائلی که در آنها روی موضوعات حساسی مثل رفتارهای جنسی دست گذاشته شود. پرداختن به این موضوع برای والدین کودکان بیشتر از همه دشوار است.

نی‌نی سایت: صحبت کردن درباره بعضی مسائل برای همه سخت است؛ کدام مسائل؟ مسائلی که در آنها روی موضوعات حساسی مثل رفتارهای جنسی دست گذاشته شود. پرداختن به این موضوع برای والدین کودکان بیشتر از همه دشوار است. کودکانی که در دنیای معصومانه خودشان به دور از این گرایش‌ها تصور می‌شوند. حالا تصور کنید شرایط برای مادری که رفتارهای جنسی نامعمول از فرزند خودش می‌بیند تا چه میزان غیرقابل پذیرش است.

رفتارهای جنسی کودکان از کجا پیدا می‌شود؟

مثلا کودکانی که با آلت تناسلی خود بازی می‌کنند یا علاقه خاصی به مالش دادن بدن خود دارند و... اما واقعا باید نگران این‌گونه رفتارها بود؟ چه عاملی باعث صدور این طور عمل‌ها از یک کودک است؟ از چه سنی و نسبت به کدام عملکردهای فرزندتان باید حساس باشید؟

دکتر مهراندخت پورشایگان، روانشناس کودک و نوجوان درباره درک جنسی کودکان گفت: «کودک تا 3 الی 3/5 سالگی آگاهی چندانی نسبت به جنسیت و آلت تناسلی خود ندارد و از این سن به بعد است که هوشیاری بیشتری دارد و نسبت به این موضوع کنجکاوی نشان می‌دهد. در این سن او متوجه تفاوت جنسیت می‌شود و می‌تواند دختر یا پسر بودن را تشخیص دهد. این کنجکاوی باعث می‌شود که اگر در اقوام یا آشنایان نزدیک کودکی همسن و سال آن‌ها و با جنسیت متضاد وجود داشته باشد، مثل دخترخاله و پسرخاله، نسبت به هم بیشتر توجه کنند یا بازی‌های خاصی با هم بکنند اما نیت و فکری راجع به این رفتارشان و موضوع جنسی ندارند و صرفا از روی غریزه این کار را می‌کنند.»

این روانشناس کودک و نوجوان درباره سن هوشیاری کودکان نسبت به مسائل جنسی و رفتارهایی که حساسیت برانگیز هستند توضیح داد: «از 4سالگی به بعد این حس کنجکاوی و توجه بیشتر به جنس مخالف ممکن است ادامه پیدا کند که باعث می‌شود بچه‌ها رفتارهایی از خودشان نشان دهند که ما آن را به نام «دکتر بازی» می‌شناسیم. اما اگر این رفتارها سمت و سوی دیگری پیدا کند و حالت «خودارضایی» به خودش بگیرد باید به دنبال علت‌های بیرونی برای این رفتار کودک بود.

رفتارهای جنسی کودکان از کجا پیدا می‌شود؟

 به عنوان مثال ممکن است که کودک روابط پدر و مادرش را مشاهده یا فیلمی و عکسی را دیده باشد که ذهنش را درگیر خودش ساخته است و حالا می‌خواهد با این رفتارها ادای آنچه را که دیده در بیاورد و با رفتارش آن را شبیه‌سازی کند. علاوه بر اینها، ممکن است دلیل این دسته از رفتارهای کودک، حرکاتی باشد که او از دوستش یا همسالانش (چه دختر و چه پسر) دیده است و حالا سعی دارد رفتار آنها را تقلید کند.

خودارضایی البته می‌تواند در اثر اختلالات در خون کودک نیز به وجود بیاید که در این صورت این کودکان باید دارو دریافت کنند. نامتعادلی در سدیم خون یا فاکتورهای دیگری ممکن است که این اختلال را ایجاد کرده باشند. رفتار این کودکان مانند این است که وقتی دچار اضطراب می‌شوند با جویدن ناخن سعی می‌کنند خودشان را آرام کنند؛ در شرایط اختلالات جسمی نیز، کودک خودارضایی را به قصد آرام کردن خود انجام می‌دهد. اگر در آزمایش خون این کودکان اختلال یا عدم تعادلی به چشم بخورد با اصلاح تغذیه‌‌ای یا دارو درمانی این مشکل آنها برطرف می‌شود.»

دکتر پورشایگان درباره نقش والدین در رفتارهای شبه جنسی کودک نیز اظهار کرد: «از طرف دیگر موضوعی که قابل توجه است، این است که کودکان نیاز به نوازش و تماس‌های لمسی دارند و گاهی ریشه این رفتارها در همین موضوع نهفته است. یعنی مادر یا مراقب کودک بچه را کمتر از نیازش لمس و نوازش می‌کند و یا اینکه بیش از حد مورد نوازش قرار می‌دهد. در این دو حالت ممکن است کودک نیاز خود را به نوازش، از طریق لمس بدنش با اشیا یا مالیدن و لمس کردن بدن خودش برطرف کند. والدین باید توجه کنند که نیاز کودک را به نوازش و لمس بدنش به طور درست برطرف و تعادل را در این زمینه رعایت کنند؛ نه او را مورد بی‌مهری و نوازش نکردن قرار بدهند و نه آنقدر به بدن او توجه کنند و نوازش را ادامه دهند که جهت خاصی برای کودک پیدا کند.»

رفتارهای جنسی کودکان از کجا پیدا می‌شود؟

این روانشناس بعد دیگر موضوع رفتارهای جنسی کودکان را این طور تشریح و توصیف کرد: «یک نگرانی بزرگ والدین در چنین موقعیت‌هایی این است که نکند کسی با فرزندشان ارتباط غیرمعمول داشته است که باعث بروز چنین رفتارهایی در کودک شده است. البته این نیز گزینه‌ای است که بر اساس مشاهده رفتارهای کودک تقویت می‌شود. والدین باید بدانند که اگر چنین اتفاقی برای کودکان بیفتد، بچه‌ها این موضوع را به نحوی در بازی با عروسک‌های‌شان بازسازی می‌کنند و حین بازی شما می‌توانید به این موضوع پی ببرید؛ چون کودک شما رفتار نامعمولی را که با خودش شده است، روی عروسک‌هایش اجرا می‌کند. همین طور می‌توانید علامت‌هایی از چیزهایی را که به زبان نیاورده، در نقاشی‌هایش ردیابی کنید. البته سن کودک و آموزش‌هایی که والدین در این مورد به او داده‌اند بسیار حائز اهمیت است. اغلب کودکان زبان دفاع از خود را ندارند و گاهی نمی‌توانند اتفاقی را که برایشان افتاده بازگو کنند.»

دکتر مهراندخت پورشایگان روانشناس کودک و نوجوان درباره راه‌های پیشگیری و برخورد با چنین پیشامدی گفت: «والدین باید با فرزندشان صحبت کنند و به آنها آموزش دهند که قسمت‌های حساس بدن‌شان کجاست و اینکه هیچ کس جز مادر یا مراقب‌شان حق ندارد به آن نواحی دست بزند. باید تعارف و پرده‌پوشی را با بچه‌ها کنار گذاشت و خیلی صریح و روشن این موضوعات به آن‌ها آموزش داده شود. البته بعضی از کودکان هوشیاری خوبی دارند و به سرعت متوجه رفتار نامعمول فرد دیگر می‌شوند و همین موضوع آنها را مصون می‌دارد. اگر پدرومادر نمی‌توانند به تنهایی این کار را برای فرزندشان انجام دهند یا روش درست برخورد با سوالات کودک‌شان را نمی‌شناسند باید از یک روانپزشک کودک کمک بخواهند. همچنین کودکانی که از لحاظ جنسی مورد سوءاستفاده یا نوعی از رفتار نامعمول قرار گرفته باشند باید توسط روانپزشک کودک معاینه شوند تا آنها با روش‌های خاص خود مانند بازی درمانی، نقاشی و گفت‌وگو مشکل آنها را حل کنند.»