اگر کودکتان بد غذاست : جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد

 

دنیا دختر 4 ساله‌ای است که این روزها با مشکلی که دارد حسابی مادرش را کلافه کرده است. دنیا به این راحتی‌ها غذا نمی‌خورد و مشکل بدغذایی دارد. او هر غذایی را نمی‌خورد و مدام برای خوردن غذا بهانه می‌گیرد و باید به زور به او غذا داده شود که همین باعث ضعیف شدنش شده است. یک روز می‌گوید از لوبیا خوشم نمی‌آید و روز دیگر از گوجه‌فرنگی متنفر می‌شود.

 

در ضمن او سر میز غذا نمی‌خورد و همیشه می‌گوید غذای من را در اتاق خودم بدهید یا اینکه وقتی درحال تماشای کارتون است غذا می‌خواهد. هر وقت هم که سر سفره می‌نشیند آداب خوردن غذا سر سفره را رعایت نمی‌کند یا وسط غذا می‌رود زیر میز یا مدام ورجه وورجه می‌کند. او هر بار بهانه جدیدی برای نخوردن غذا ابداع می‌کند و غذا خوردن را به سخت‌ترین کار دنیا تبدیل کرده است.

 جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد
علاقه یا بی‌علاقگی به غذاها حق طبیعی کودکان است و لزومی ندارد غذا خیلی عجیب و غریب باشند تا بچه‌ها آن را دوست نداشته باشند. برای مثال برخی کودکان گوجه‌فرنگی دوست ندارند و بعضی دیگر از لوبیا بدشان می‌آید. اجبار کودک به خوردن غذایی که دوست ندارد کاری نادرست و زیانبار است.

بی‌توجهی کنید
اگر فرزندتان به طور ناگهانی علاقه‌اش را به غذایی از دست می‌دهد و از خوردن آن امتناع می‌کند توجهی به موضوع نشان ندهید. اجازه دهید آنچه را كه دوست دارد بخورد و آنچه را نمی‌خواهد میل نکند و پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره یا اهمیتی به موضوع بردارید. اگر گفت «لوبیا دوست ندارم»حساسیت نشان ندهید و چند روز بعد دوباره آن غذا را تهیه کنید. به احتمال زیاد او این بار غذا را می‌خورد چون می‌داند که عدم علاقه او به غذا توجه کسی را جلب نکرده است. کودکان نوپا در مورد علاقه‌های‌شان ثبات ندارند و اگر رفتار شما درست نباشد، رفتار او تثبیت خواهد شد.

تنوع داشته باشید
گاهی اوقات دلیل عدم علاقه بچه‌ها به غذای خاصی طعم و مزه غذا نیست بلکه احساسی که غذا در زبان و دهان کودک ایجاد می‌کند، موجب این عدم علاقه خواهد شد بنابراین اگر غذا را به شکل دیگری تهیه کنید، بچه آن را خواهد خورد.

حق انتخاب را زیاد نکنید
هیچ‌گاه چند نوع خوراکی یا غذا را به کودک پیشنهاد ندهید تا از بین آنها یکی را انتخاب کند، زیرا این کار شما را با مشکل مواجه می‌کند و مثل این است که قصد دارید دنبال دردسر بگردید. بهتر است تا حد امکان تمام اعضای خانواده غذای یکسانی میل کنند. اگر از غذا خوردن فرزندتان راضی هستید پس از 5 سالگی به او حق انتخاب بین 2 تا 3 نوع غذا را بدهید و سپس آن غذا را برایش تهیه کنید.

سازش کنید
اگر فرزندتان غذایش را نمی‌خورد او را تا تمام کردن غذایش سر سفره یا میز غذا ننشانید. کودکان نوپا در لجبازی فوق‌تخصص دارند و به احتمال زیاد شما را خسته کرده یا به اصطلاح از رو می‌برند، بنابراین باید با او سازش کنید مثلا بگویید 3 قاشق از غذایش را بخورد و بعد از جایش بلند شود، به هیچ وجه هم کوتاه نیایید.

  

  چرا کودک ما چماق دارد؟
کودک ما محصول نگرش و خواسته‌های متعارف و غیرمتعارف ماست. کودکی که می‌گوید شیر دوست ندارد یا غذا نمی‌خورد یا فلان کار را دوست ندارد انجام دهد یا نمی‌خواهد مثل کودکان دیگر سر ساعت مشخصی بخوابد یا لجبازی‌هایش شکل قوت یافته و قدرتمندانه‌ای به خود گرفته است، کودکی است که توانسته از همان اوان کودکی، قدرتش را به نمایش بگذارد چون او از ضعف مدیریتی والدینش چماق سرکوبی برای خود آنان ساخته است.

 

 کودک شما فهمیده قدرتمند است
دختر شما از پذیرش‌ها و چشم چشم‌های مکرر شما به خودش از گذشته تا به امروز، پی به توان خود و ضعف شما برده است. فراموش نکنیم خود غذا خوردن و آداب مربوط به آن و پذیرش نظر و نگاه والدین به نوعی پذیرش آداب اجتماعی هنجارگونه در گروه خانواده است. اگر قرار باشد توصیه‌ای درمانی برای شما مطرح شود، آن توصیه پیدا کردن نقش‌های واقعی و سنتی هر فرد در جایگاه خانواده است، یعنی والدین نقش والدی و رهبری و کودک نقش پذیرنده و تابعی.

این کارها را حتما انجام دهید
1. فراموش نکنید قدرت و رهبری باید در دست والدین باشد نه کودکان.

2. اگر بین نظر و نگاه خود و همسرتان اختلاف می‌بینید، سعی کنید کودک از این اختلاف آگاه نشده و در صورت آگاهی او بر این ضعف والدینش، سعی کنید خیلی سریع این اختلاف بین خود و همسرتان را مرتفع وبه یک اشتراک نظر تبدیل کنید و آن را به کرات جلوی کودک‌تان به نمایش بگذارید.

3. هرگاه نیاز شد تا کودک‌تان را از خواسته‌ها و تفریحاتش محروم کنید، قبل از انجام این کار همسرتان را مطلع و حمایت او را جلب کنید که ایجاد نفاق و دو دستگی راه فرار کودک از تمکین به خواسته‌های شماست.

4. برای فرمانبردار شدن کودک‌تان هیچ‌گاه با رفتارهای قهری و تند شروع نکنید، اول لزوم انجام خواسته خود را برای او توضیح داده و به او فرصت دهید تا فکر کرده و انتخاب کند و پس از چند بار اصرار شما به انجام یک عمل یا خواسته و بی‌توجهی او به خواسته‌تان، اول تهدیدها یا محرومیت‌هایی را که می‌خواهید بر او اعمال کنید برایش شرح داده، سپس باز فرجه‌ای دیگر به او دهید و در صورت بی‌توجهی او را محروم کنید.

5. وقتی تهدید می‌کنید باید تهدیدتان را عملی کنید و در استمرار آن تا رسیدن به هدف کوشا باشید. در غیر این صورت، با هر بار شکستی که در مقابل کودک‌تان می‌خورید، در نگاه او ضعیف‌تر جلوه خواهید کرد.

6. مغبون بازی‌های کودکانه یا فریب‌های نمایشی کودک‌تان نشوید ( نمایش درد، گریه و زاری ممتد، جیغ و داد، التماس و . . . )

7. باید به یاد داشته باشید کودک شما تا رسیدن به سن بلوغ و حتی مدتی پس از آن در چند دوره رشدی خودش را محق‌تر و ارجح‌تر از دیگران می‌بیند، پس آنچه انجام می‌دهید و آنچه به عنوان یک روش انتخاب کرده و عمل می‌کنید نباید چندان متغیر و غیرقابل پیش‌بینی باشد که باعث گیج شدن کودک شود.

8. هیچ‌گاه از تنبیه بدنی، هتاکی، توهین و تحقیر به عنوان ابزارهای نمایش قدرت خود استفاده نکنید. باید به یاد داشته باشید اگر شما با قدرت توام با مدیریت و صبوری پیش روید زودهنگام به خواسته خود خواهید رسید ولی پس از آن باید رابطه شما و کودک‌تان در همان چارچوب قدرتمندانه توام با دوستی و انس والفت باشد نه با انبوهی از کینه و نفرت کودک نسبت به والدینش.

منبع:bartarinha.ir

ویدیو مرتبط :
جو فراست - راهنمای خانواده ۱

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

جو فراست برای خواباندن بچه ها راه‌حل ارائه می‌دهد !

هنگامی که کودک خوب نخوابد یا خواباندن او تبدیل به کاری وقت‌گیر شود تمام اعضای خانواده را درگیر و خسته خواهد کرد. بدون‌تردید بی‌خوابی و بدخوابی مزمن حتی خوش‌اخلاق‌ترین افراد را هم آسیب‌پذیر می‌کند. اگر چه بی‌خوابی یا کم‌خوابی و بدخوابی کودکان بسیار دردسرساز است اما خوشبختانه می‌توان آن را در مدت کوتاهی برطرف کرد. اگر کودک را به روال مشخصی برای خوابیدن عادت دهید بسیاری از مسائل را پشت سر گذاشته‌اید.

جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد
زمان تعیین كنید
با تعیین و رعایت زمان مشخصی برای خواب، کودک یاد می‌گیرد، خوابیدن قانون و روال مشخصی دارد که به هیچ‌وجه قابل تغییر نیست. هدف از تعیین زمان خواب فقط خوابیدن در زمان معینی نیست بلکه کودک باید از فضای عمومی خانه به فضای شخصی خود برود تا فراغتی برای بچه‌های بزرگ‌تر و از همه مهم‌تر پدر و مادر فراهم‌ آید.

آرامش ایجاد کنید
با نزدیک شدن به وقت خواب، تا حد امکان آرامش را حکمفرما کنید. فعالیت‌ها و هیجان‌های کودک باید پیش از فرا رسیدن زمان خواب کاهش یابند تا او آرامش لازم برای خوابیدن را به دست آورد بنابراین پیش از خواب انجام کارهایی مانند تماشای کارتون یا فیلم، بازی یارانه‌ای یا شیطنت بیش از حد مثل کله معلق زدن مجاز نیست.

كودك‌تان را شریك كنید
تا حد امکان بچه را در کارهای مربوط به خواب مشارکت دهید. برای مثال در آماده کردن رختخواب از او کمک بگیرید و پس از کمک کردن کودک، بلافاصله او را تشویق کنید.

قصه یادتان نرود
زمان خواب برای کودک قصه بگویید. انتخاب قصه را بر عهده خود او بگذارید حتی اگر هر شب همان داستان شب قبل را درخواست کرد، باز هم آن را برایش تعریف کنید. اگر قصه خاصی را مدنظر ندارد 2 یا حداکثر 3 قصه به او پیشنهاد کنید تا از بین آنها یکی را انتخاب کند. گهگاه هم او را درگیر ماجرای داستان کرده و بگویید«می‌تونی بگی اون خرگوش الان چیکار می‌کنه؟»

هماهنگ باشید
اگر گاهی اوقات همسرتان کودک را می‌خواباند، بهتر است هر دو روال یکسان و هماهنگی را در مورد خواباندن او در پیش بگیرید و درمورد شیوه خودتان به همسرتان اطلاع بدهید.

تنظیم خواب واجب است!
خواب منظم بعد از تنفس یکی از مهم‌ترین مسائل زیستی به شمار می‌آید. حتما باید گفت انسان نسبت به نبود آب و غذا مقاوم‌تر از خواب است.در مورد خواب کودکان باید از دوران بارداری به این مسئله توجه شود. برای برخی مادران باردار تغییر ساعت بیولوژیک خواب اتفاق می‌افتد بنابراین کودک با این عادت مادر به دنیا می‌آید. اما می‌توان این عادت را تا حد زیادی تعدیل کرد؛ فقط والدین نباید در این زمینه عجله‌ کنند و این کار را به تدریج انجام دهند تا کودکان هم همکاری کنند.

چرا بچه‌ها بد می‌خوابند؟
 کودک که متولد می‌شود چند مشکل پیش می‌آید که یکی از آنها علاقه اطرافیان به در آغوش گرفتن اوست و همین وابستگی عادت‌هایی را برای کودک ایجاد می‌کند که در روند خواب اشکال به وجود می‌آورد.

 مراقبت‌های افراطی والدین و اصرارشان به اینکه کودک در رختخواب خود و در شرایط خاصی بخوابد می‌تواند کودک را نسبت به موضوع خاصی شرطی کند و او نتواند در هر محیط و شرایطی که لازم است بخوابد.

 کودکانی که وابسته‌اند و اضطراب جدایی دارند، هم موقع خواب و هم موقع بیدار شدن مشکل دارند. عده‌ای از کودکان وقتی بیدار می‌شوند تا بخواهند زمان و مکان‌شان را تشخیص دهند کمی طول می‌کشد بنابراین اضطراب یا میزان آرامش کودک هم مهم است. کودکانی که وابستگی ایمن به مادر دارند ترس از دست دادن مادر را ندارند و راحت‌تر می‌خوابند.

این نكته‌ها را درنظر داشته باشید
 خواب و غذا خوردن باید برای کودک یک عملکرد مثبت داشته باشد و او خودش خوابیدن را دوست داشته باشد. مسئولیت اینکه این تجربه تبدیل به یک تجربه مثبت در زندگی او شود با والدین است. والدین باید 10 دقیقه قبل از خواب در کنار کودک باشند، او را مورد نوازش و گفت‌و‌گو قرار دهند و با قصه او را دعوت به خواب کنند تا موضوع خواب تبدیل به یک تجربه مثبت شود.

 وقتی کودک بزرگ‌تر شد و بعد از یک سال و نیمگی، کم‌کم او را عادت دهید که در رختخواب خودش بخوابد. اگر به نظر می‌رسد والدین در این مورد توانایی لازم را ندارند بهتر است آموزش ببینند زیرا خواب مسئله مهمی است.

 وقتی کودک بیدار می‌شود و بی‌قرار است و گریه و جیغ و داد می‌کند مهم است که برخورد مادر با آرامش باشد. به این ترتیب او کم‌کم تجربه می‌کند که بی‌قراری‌اش منطقی نیست و احساس امنیت خواهد كرد.

به او یاد دهید که او می‌خوابد ولی شما بیدارید و همه نباید در ساعت مشخصی به خواب بروند. او را به این موضوع عادت دهید.

 مادر با همه حس مادری‌اش گاهی خسته می‌شود و نیاز به تجدید قوای مادری دارد بنابراین زود خواباندن کودک به او فرصت استراحت می‌دهد و کمک می‌کند زمانی را برای خودش داشته باشد.

خواب را این گونه تنظیم کنید
بچه‌هایی که ساعت خواب‌شان با سن‌شان متناسب نیست اگر دیر خواب باشند بچه‌های بدخلقی می‌شوند و کابوس‌شان بیشتر است. بچه‌های زیر 5 سال باید ساعت 9 تا 9 و نیم شب به رختخواب بروند. نکته اینجاست که والدین نباید کودک را با خودشان هماهنگ کنند. بچه‌ها را مجبور به خوابیدن  نکنید؛ بچه‌ای که ساعت 11 شب می‌خوابد را صبح یک ساعت زودتر بیدار کنید.

 

خواب روز را کم کنید و هر روز یک ساعت زودتر او را از خواب بیدار کنید. اگر دیدید کلا کودک مقاوم به خواب است بعدازظهر هم او را نخوابانید، اگر هم خوابید قبل از ساعت 4 باشد. کودکی که 9 می‌خوابد و 7 یا 8 صبح بیدار می‌شود تغذیه مناسب‌تری هم خواهد داشت. تنظیم ساده خواب در رشد جسمانی و هوش، خلق‌و خو و تربیت‌پذیری او اثر مثبت دارد. پس از 3 روز تا یک هفته می‌توانید خواب کودک را تنظیم کنید. روزهای اول ممکن است بدخلق باشد اما با تنظیم خواب این امر  بهبود می‌یابد. اگر این اتفاق نیفتاد مسئله دیگری وجود دارد که باید به پزشک مراجعه شود.

منبع:bartarinha.ir